W drugim tygodniu stycznia 1945 r. Niemcy przygotowywali się do zabezpieczenia bezpośredniego zaplecza frontu. W tym celu przeprowadzili pacyfikację w dolinie rzeki Kamienicy między Szczawą a Kamienicą. 13 stycznia 1945 r. Niemcy wkroczyli do Szczawy w celu spalenia zabudowań, zniszczenia melin partyzanckich oraz dokonania rabunku. W osiedlu Bukówka, w tartaku żołnierze podhalańskiego pułku mieli zabezpieczoną broń oraz wyposażenie pochodzące z grudniowych zrzutów na Polankach Szczawskich. Wobec zagrożenia zajęciem tartaku przez Niemców oraz pacyfikacji osiedli zamieszkiwanych przez partyzantów 13 stycznia stoczono potyczkę. Do historii przeszła jako tzw. bitwa szczawska. W czasie walk prowadzonych szczególnie w okolicy osiedla Bukówka zginął pchor. Zdzisław Kaszycki „Wiesław”, zakłuty bagnetami przez Niemców w czasie prowadzonego patrolu zwiadowczego. Niemcy próbowali oskrzydlić pozycje partyzanckie, co ostatecznie zostało udaremnione. Partyzanci I baonu wykorzystali w czasie walk broń ze zrzutów. W czasie kilkugodzinnych walk rany odniósł Austriak, Franz Tessik, przebywający w szeregach 1 psp AK. Ostatecznie Niemcy wycofali się ze Szczawy. Partyzanci ewakuowali w bezpieczne miejsce materiały zrzutowe. Dwa dni później ruszyła ofensywa sowiecka. 19 stycznia komendant Główny AK wydał rozkaz o rozwiązaniu AK. Dowódca podhalańskiego pułku, mjr Adam Stabrawa „Borowy” nie rozwiązał formacji, lecz wydał rozkaz o urlopowaniu żołnierzy na nieokreślony czas. Współcześnie w ramach szlaku Lotnicze Ślady w Karpatach, na os. Gryblówka (przy niebieskim szlaku PTTK ze Szczawy na Mogielicę) ustawiono tablicę z mapą, fotografiami oraz informacjami na temat losów lotników alianckich.
Zdjęcie główne: Szczawa – Osiedle Bukówka. Fot. J. Wolski