12 stycznia 1945 r. wojska sowieckie 4. Frontu Ukraińskiego rozpoczęły działania ofensywne przeciwko niemieckiemu Wehrmachtowi. 15 stycznia pod Jasłem walki na terenie Polski rozpoczęła 38 Armia gen. Płk Kiriłła Moskalenki. Działania były prowadzone w ramach operacji wiślańsko-odrzańskiej. 19 stycznia przed południem do Limanowej wkroczyła kolumna pancerna tzw. „grupy szybkiej”, wywodząca się z 31. i 42. brygady gen. lejt. Kirchurina. Doszło do incydentalnych starć z Niemcami. 18 stycznia sowieckie myśliwce ostrzeliwały wycofujących się Niemców w rejonie stacji kolejowej i budynków dawnej rafinerii. Jedna z maszyn trafiona przez artylerię przeciwlotniczą spadła w przysiółku Bania nad Makowicą, zbierając ze sobą ofiary: pilota oraz zamieszkałych w miejscu katastrofy samolotu. Ewakuacja Niemców z Limanowej trwała od kilku dni. Oprócz Wehrmachtu ewakuowali się żołnierze z Pułku Policji SS. Spośród nich było wielu dezerterów-maruderów, którzy próbowali uciekać w pojedynkę lub w kilkunastoosobowych grupach. W dniach 19-20 stycznia świadkowie odnotowali na terenie wsi Lipowe, Słopnice, Zalesie obecność wycofujących się żołnierzy. W kilku miejscach dochodziło do gwałtownych starć z partyzantami. Tak było w pobliżu przysiółka Proroki w Słopnicach, gdzie w starciu zginęło dwóch Niemców. 19 stycznia ewakuujący się Niemcy na terenie Lipowego nad Limanową zastrzelili Jana Bulandę oraz Władysława Szewczyka. Po wojnie miejsce jednej z ostatnich zbrodni niemieckich w rejonie Limanowej upamiętniono wznosząc pomnik-kapliczkę, poświęconą ofiarom. Na pomniku umieszczono krzyż, a poniżej, w formie płaskorzeźby, wizerunek Chrystusa w cierniowej koronie. We wnęce kapliczki umieszczono figurę Matki Boskiej Niepokalanej. Poniżej znajduje się tablica upamiętniająca zamordowanych. Pomnik zlokalizowany przy ul. Jana Biedronia – Lipowe nad Limanową.
Zdjęcie główne: Limanowa – Lipowe – pomnik ofiar II wojny światowej 1945 r., Fot. J. Wolski