Budynek stacji PKP powstał w ramach budowy Galicyjskiej Kolei Transwersalnej, oddany do użytku w grudniu 1884 r. W czasie II wojny światowej na stacji służbę pełnili niemieccy i polscy kolejarze. W nocy 2 sierpnia 1944 r. połączone patrole Oddziałów OP AK „Śmiały” oraz OP AK „Huragan”, pod dowództwem por. Zygmunta Kaweckiego „Marsa”, przeprowadziły akcję wysadzenia torów. Akcja była zorganizowana w ramach działań dywersyjnych krakowskiego Kierownictwa Dywersji, przebiegała ok. 2 km na wschód od stacji PKP. Na fasadzie budynku 1998 r., umieszczono tablicę upamiętniającą to wydarzenie. Fundatorami byli żołnierze krakowskiego Kedywu i Batalionu Partyzanckiego AK „Skała”. W dniu 17 sierpnia 1944 r. Oddział Partyzancki AK „Wilk”, przeprowadził akcję w celu zdobycia budynku stacji kolejowej. Akcja zakończyła się niepowodzeniem. Poważne rany w czasie akcji, odniósł dowódca por. Krystyn Więckowski „Zawisza”. W odwecie niemiecka kompania SS-Matingen, w dniach 20-21 sierpnia dokonała krwawej pacyfikacji osiedla Podlesie pod górą Śnieżnica (1007 m n.p.m.). Wśród ofiar znalazło się 23 mieszkańców. Zginął również partyzant OP AK „Wilk”, Stanisław Cetnar „Tropiciel”. Ciężko ranny, ukrywany w zabudowaniach Jana Jarosza, spłonął w czasie pacyfikacji.
Fot. J. Wolski